ஓரிறையின் நற்பெயரால்
பிறர் செய்யும் செயல்கள் அங்கீகாரம் பெறும் போது பாராட்டும் நாம் அந்த செயலை தொடர்வதற்கு சற்று யோசிக்கதான் செய்கிறோம்.
இந்த சமூகம் நம்மை எப்போதும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது என்ற நினைவு அல்லது பார்த்துக்கொண்டிருப்பதாக ஓர் உணர்வு நம் உள்ளத்தில் ஆழ பதிந்திருப்பதே ஒருசெயலை செய்வதற்கும் அல்லது செய்ய மறுப்பதற்கும் பொதுவான காரணமாக இருக்கிறது.
அட! நமது விருப்பு-வெறுப்புகளை தீர்மானிப்பதில் கூட அடுத்தவரின் விமர்சனமும் முக்கிய நிலையில் இருப்பது தான் ஆச்சரியமான உண்மை.
இதற்கு பெரிய உதாரணமெல்லாம் தேவையில்லை.
கடைக்கு போயி ஒரு சட்டை எடுப்பதாக இருந்தால் கூட அது நம் உடலுக்கு பொருத்தமாக இருக்கிறதா... நமக்கு பிடித்த கலரில் இருக்கிறதா என்று பார்ப்பதை விட நாளை அதை உடுத்தும் போது எதாவது ஒரு காரணம் சொல்லி பிறர் நம்மை கேலி பேசி விட கூடாது என்ற எண்ணத்திலே பெரும்பாலும் தேர்ந்தேடுக்கிறோம்.
பாருங்கள்... சாதாரண ஒரு சட்டையை தீர்மானிப்பதில் கூட நமது எண்ணங்கள் வசதிகளை விட இந்த உலகத்திற்கு தான் முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறோமென்றால் ஏனைய முக்கிய விசயங்கள் குறித்து என்ன சொல்வது..?
இப்படியான நம் மன நிலைக்கு என்ன காரணம்?
எந்த சந்தர்பத்திலும் நமது தீர்மானிப்பு பிறரால் தவறு என சொல்லப்பட்டு விடக்கூடாது என்ற அச்ச உணர்வும், நாம் எடுக்கும் முடிவுகள் எப்போதும் வெற்றி பெற்றதாக இருக்க வேண்டும் என்ற ஒரு வறட்டு எண்ணமும் எப்போதும் நம்மை ஆட்கொண்டிருக்கிறது.
அப்படிப்பட்ட எண்ணங்களால் நமக்கு நிலையாக எந்த பயனும் இல்லை
முதலில், எப்போதும் வெற்றி என்ற எண்ணம் தேவையை இல்லாதது. வெற்றி என்பதும் தோல்வி என்பதும் நாம் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ளும் ஒன்றல்ல. எப்போதும் வெற்றியாய் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ள!
மாறாக இந்த சமூகத்தால் நமக்கு வழங்கப்படும் ஒன்று. சென்ற முறை வெற்றி என்ற சமூகம் இந்த முறை தோல்வி என்கிறது. அதே சமூகம் அடுத்த முறை வெற்றி அல்லது தோல்வியை கொடுக்கும்.
நம்மை பொருத்தவரை இவை மாறி மாறி வரும் ஒரு செய்தி அவ்வளவே! நம்மால் முடிந்தவரை எதையும் செய்வது போதுமானது. ஏனெனில் இறுதி வரை நம்மால் வெற்றியை மட்டுமே தக்க வைத்துக்கொள்ளவும் முடியாது. அப்படி வைத்திருந்தால் வெற்றி என்பதன் சுவையை முழுதாய் உணரவும் முடியாது. இதை தெளிவாய் உணர்ந்தால் போலியான அச்ச உணர்வு நம்மை விட்டு அகன்று போகும்
அடுத்தாய் விமர்சனம்.,
பிறர் விமர்சனத்திற்கு பயந்தே நம்மில் பெரும்பாலானோர் எதையும் செய்வதில் முனைப்பு காட்டுவதில்லை.
இதை செய்தால் பிறர் நம்மை விமர்சிப்பார்களோ... என்றெண்ணி
"நமக்கு ஏன்டா இந்த தேவையில்லாத வேலையினு.." ஒதுங்கியும் அப்படியே அச்செயல் குறித்து பிறரிடம் கேட்டாலும் "உனக்கு ஏன்டா இந்த வேண்டாத வேலையினு..!" சொல்லும் அந்த ஏளனமும் எந்த ஒன்றையும் செயல்படுத்த நமக்கு முட்டுக்கட்டையாக இருக்கிறது. (நல்ல முறையில் ஆலோசனை வழங்கி நம்மை ஊக்கப்படுத்தும் சிலரும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள் என்பது வேறு விசயம்)
அப்படீனா விமர்சனமே வேண்டாமா... ?
வேண்டும்! விமர்சனம் என்பது நமது நிலைகளை மாற்றியமைக்கும் ஒரு ஆரோக்கியமான விசயம் தான். ஆனால் அந்த விமர்சனம் ஆக்கப்பூர்வமாக இருக்க வேண்டும். விமர்சிக்கும் எதுவும் உண்மையாக இருக்க வேண்டும், ஊகத்தின் அடிப்படையில் இருக்ககூடாது. நேர்மையானதாக இருக்கவேண்டும். பிழைகள் -தவறுகள் குறித்து தெளிவாக சுட்டிக்காட்டவேண்டும்.
அதனால் தான் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள்.
"ஒரு முஸ்லிம் மற்றொரு முஸ்லிமுக்கு கண்ணாடி..!" என்றார்கள்.
அறிவிப்பாளர் :அபூ ஹூரைரா (ரலி) அவர்கள்
நூல் :அபுதாவூது
முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியின் மிக முக்கிய சிறப்பம்சம், தன் முன் நிற்பவரிடம் என்ன உண்டோ அதை மட்டும் தான் காட்டும்.. பொய்யாகவோ, போலியாகவோ எதையும் காட்டாது. அது சுட்டிக்காட்டும் குறைகளை திருத்திக்கொள்ள தான் முயற்சிப்போமே தவிர அதன் மீது கோபம் கொள்ள மாட்டோம்.
அது மட்டுமல்ல. கண்ணாடியானது நம்மிடம் மட்டுமே எதையும் சொல்லும். நாம் சென்ற பிறகு நம் முகத்தில் உள்ள குறைகளை அடுத்து வருபவருக்கு காட்டாது!
இந்த கண்ணாடியை போல...
எதை சொல்ல வேண்டுமோ
எப்படி சொல்லவேண்டுமோ
யாரிடம் மட்டும் சொல்லவேண்டுமோ -
அப்படி சொல்லப்படவேண்டும் உண்மையான விமர்சனம்!
அப்படியான விமர்சனத்தை எதிர் நோக்குங்கள் . முடிந்தால் விளக்கம் கொடுங்கள். தவறேன்றால் திருத்திக்கொள்ளுங்கள்! அஃதில்லாத தேவையற்ற சாடல் விமர்சனத்தை சட்டை செய்யாதீர்கள்!
பிறர் அதை சொல்வார்களோ இதை சொல்வார்களோ என்ற எண்ணத்தில் நமக்கு அனுமதிக்கப்பட்ட ஒரு செயலை நாம் ஏன் செய்யாமல் விட வேண்டும்? நமக்கு விலக்கப்பட்ட ஒன்றை ஏன் அடுத்தவருக்காக பிடித்ததுப்போல் காட்ட வேண்டும்.?
எதையும் செய்வதற்கு தூதரின் வழிக்காடுதல்கள் தெளிவாய் இருக்க அதன் வழி நமது விருப்பமானதை பின்பற்றி போவதில், தேவையற்றதை தவிர்ந்துக் கொள்வதில் நிலையாய் இருங்கள்.
எதை தீர்மானிக்க வேண்டும் நாம்? என்பதை விட எதையும் தீர்மானிக்க வேண்டும் நாம்!
அல்லாஹ் நன்கு அறிந்தவன்
பிறர் செய்யும் செயல்கள் அங்கீகாரம் பெறும் போது பாராட்டும் நாம் அந்த செயலை தொடர்வதற்கு சற்று யோசிக்கதான் செய்கிறோம்.
இந்த சமூகம் நம்மை எப்போதும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது என்ற நினைவு அல்லது பார்த்துக்கொண்டிருப்பதாக ஓர் உணர்வு நம் உள்ளத்தில் ஆழ பதிந்திருப்பதே ஒருசெயலை செய்வதற்கும் அல்லது செய்ய மறுப்பதற்கும் பொதுவான காரணமாக இருக்கிறது.
அட! நமது விருப்பு-வெறுப்புகளை தீர்மானிப்பதில் கூட அடுத்தவரின் விமர்சனமும் முக்கிய நிலையில் இருப்பது தான் ஆச்சரியமான உண்மை.
இதற்கு பெரிய உதாரணமெல்லாம் தேவையில்லை.
கடைக்கு போயி ஒரு சட்டை எடுப்பதாக இருந்தால் கூட அது நம் உடலுக்கு பொருத்தமாக இருக்கிறதா... நமக்கு பிடித்த கலரில் இருக்கிறதா என்று பார்ப்பதை விட நாளை அதை உடுத்தும் போது எதாவது ஒரு காரணம் சொல்லி பிறர் நம்மை கேலி பேசி விட கூடாது என்ற எண்ணத்திலே பெரும்பாலும் தேர்ந்தேடுக்கிறோம்.
பாருங்கள்... சாதாரண ஒரு சட்டையை தீர்மானிப்பதில் கூட நமது எண்ணங்கள் வசதிகளை விட இந்த உலகத்திற்கு தான் முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறோமென்றால் ஏனைய முக்கிய விசயங்கள் குறித்து என்ன சொல்வது..?
இப்படியான நம் மன நிலைக்கு என்ன காரணம்?
எந்த சந்தர்பத்திலும் நமது தீர்மானிப்பு பிறரால் தவறு என சொல்லப்பட்டு விடக்கூடாது என்ற அச்ச உணர்வும், நாம் எடுக்கும் முடிவுகள் எப்போதும் வெற்றி பெற்றதாக இருக்க வேண்டும் என்ற ஒரு வறட்டு எண்ணமும் எப்போதும் நம்மை ஆட்கொண்டிருக்கிறது.
அப்படிப்பட்ட எண்ணங்களால் நமக்கு நிலையாக எந்த பயனும் இல்லை
முதலில், எப்போதும் வெற்றி என்ற எண்ணம் தேவையை இல்லாதது. வெற்றி என்பதும் தோல்வி என்பதும் நாம் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ளும் ஒன்றல்ல. எப்போதும் வெற்றியாய் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ள!
மாறாக இந்த சமூகத்தால் நமக்கு வழங்கப்படும் ஒன்று. சென்ற முறை வெற்றி என்ற சமூகம் இந்த முறை தோல்வி என்கிறது. அதே சமூகம் அடுத்த முறை வெற்றி அல்லது தோல்வியை கொடுக்கும்.
நம்மை பொருத்தவரை இவை மாறி மாறி வரும் ஒரு செய்தி அவ்வளவே! நம்மால் முடிந்தவரை எதையும் செய்வது போதுமானது. ஏனெனில் இறுதி வரை நம்மால் வெற்றியை மட்டுமே தக்க வைத்துக்கொள்ளவும் முடியாது. அப்படி வைத்திருந்தால் வெற்றி என்பதன் சுவையை முழுதாய் உணரவும் முடியாது. இதை தெளிவாய் உணர்ந்தால் போலியான அச்ச உணர்வு நம்மை விட்டு அகன்று போகும்
அடுத்தாய் விமர்சனம்.,
பிறர் விமர்சனத்திற்கு பயந்தே நம்மில் பெரும்பாலானோர் எதையும் செய்வதில் முனைப்பு காட்டுவதில்லை.
இதை செய்தால் பிறர் நம்மை விமர்சிப்பார்களோ... என்றெண்ணி
"நமக்கு ஏன்டா இந்த தேவையில்லாத வேலையினு.." ஒதுங்கியும் அப்படியே அச்செயல் குறித்து பிறரிடம் கேட்டாலும் "உனக்கு ஏன்டா இந்த வேண்டாத வேலையினு..!" சொல்லும் அந்த ஏளனமும் எந்த ஒன்றையும் செயல்படுத்த நமக்கு முட்டுக்கட்டையாக இருக்கிறது. (நல்ல முறையில் ஆலோசனை வழங்கி நம்மை ஊக்கப்படுத்தும் சிலரும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள் என்பது வேறு விசயம்)
அப்படீனா விமர்சனமே வேண்டாமா... ?
வேண்டும்! விமர்சனம் என்பது நமது நிலைகளை மாற்றியமைக்கும் ஒரு ஆரோக்கியமான விசயம் தான். ஆனால் அந்த விமர்சனம் ஆக்கப்பூர்வமாக இருக்க வேண்டும். விமர்சிக்கும் எதுவும் உண்மையாக இருக்க வேண்டும், ஊகத்தின் அடிப்படையில் இருக்ககூடாது. நேர்மையானதாக இருக்கவேண்டும். பிழைகள் -தவறுகள் குறித்து தெளிவாக சுட்டிக்காட்டவேண்டும்.
அதனால் தான் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள்.
"ஒரு முஸ்லிம் மற்றொரு முஸ்லிமுக்கு கண்ணாடி..!" என்றார்கள்.
அறிவிப்பாளர் :அபூ ஹூரைரா (ரலி) அவர்கள்
நூல் :அபுதாவூது
முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியின் மிக முக்கிய சிறப்பம்சம், தன் முன் நிற்பவரிடம் என்ன உண்டோ அதை மட்டும் தான் காட்டும்.. பொய்யாகவோ, போலியாகவோ எதையும் காட்டாது. அது சுட்டிக்காட்டும் குறைகளை திருத்திக்கொள்ள தான் முயற்சிப்போமே தவிர அதன் மீது கோபம் கொள்ள மாட்டோம்.
அது மட்டுமல்ல. கண்ணாடியானது நம்மிடம் மட்டுமே எதையும் சொல்லும். நாம் சென்ற பிறகு நம் முகத்தில் உள்ள குறைகளை அடுத்து வருபவருக்கு காட்டாது!
இந்த கண்ணாடியை போல...
எதை சொல்ல வேண்டுமோ
எப்படி சொல்லவேண்டுமோ
யாரிடம் மட்டும் சொல்லவேண்டுமோ -
அப்படி சொல்லப்படவேண்டும் உண்மையான விமர்சனம்!
அப்படியான விமர்சனத்தை எதிர் நோக்குங்கள் . முடிந்தால் விளக்கம் கொடுங்கள். தவறேன்றால் திருத்திக்கொள்ளுங்கள்! அஃதில்லாத தேவையற்ற சாடல் விமர்சனத்தை சட்டை செய்யாதீர்கள்!
பிறர் அதை சொல்வார்களோ இதை சொல்வார்களோ என்ற எண்ணத்தில் நமக்கு அனுமதிக்கப்பட்ட ஒரு செயலை நாம் ஏன் செய்யாமல் விட வேண்டும்? நமக்கு விலக்கப்பட்ட ஒன்றை ஏன் அடுத்தவருக்காக பிடித்ததுப்போல் காட்ட வேண்டும்.?
எதையும் செய்வதற்கு தூதரின் வழிக்காடுதல்கள் தெளிவாய் இருக்க அதன் வழி நமது விருப்பமானதை பின்பற்றி போவதில், தேவையற்றதை தவிர்ந்துக் கொள்வதில் நிலையாய் இருங்கள்.
எதை தீர்மானிக்க வேண்டும் நாம்? என்பதை விட எதையும் தீர்மானிக்க வேண்டும் நாம்!
அல்லாஹ் நன்கு அறிந்தவன்